Wiara

Nie wiem czy Cię to zainteresuje, ale właśnie dziś po głowie chodzi mi ten temat.
Religia.
Nie jestem święta.Mam na sumieniu wiele grzechów,jak każdy, ale nie wstydzę się ich.
Bo było mi dobrze i z całą pewnością się nie poprawię.W co wierzę ??W to co chcę.
Z mojej wiary biorę tylko to co mi pasuje,interpretuję ją na własny sposób,
ale wierzę, że ktoś nad tym wszystkim musi panować.Bóg jeszcze nigdy mnie nie zawiódł, więc nie mam powodów w Niego nie wierzyć.Zawszę kiedy proszę wysłuchuje,chociaż nie musi. Nie wiem czy to zasługi Boga, czy po prostu wiary we własne możliwości, ale skutkuje.Uważam, że świat został tak skonstruowany,że każdy człowiek,aby nie zwariować musi w coś wierzyć.Nie wyobrażam sobie,że kiedy kolwiek mogłabym zmienić woją wiarę, lub tak po prostu przestać wierzyc.
Nie mówię teraz o kościele o którym mam naprawdę złe zdanie, tylko o Bogu.Chrześcijanie twierdzą,że te dwie sprawy powinny ze sobą współistnieć.W moim mniemaniu to nierealne. Dlaczego?
Księża są zepsuci, kościół za wszelką cenę nie chce ujawnić prawdy, nie chce pokazać ludziiom innej opcji.Nie mam zaufania do kościoła i mówię to z wielkim przekonaniem. Jak najbardziej dekalog. A po co te inne zasady stworzone przez
ojców kościoła??Czystość,małżeństwo, celibat księży.To wszystko istnieje tylko po to aby przytemperować ludzi, z jednej strony to dobrze.
Szczerze chyba bardziej wolałabym księdza,który ma żonę i dzieci.Tak na prawdę to właśnie dzięki temu byłby bliżej ludzi, miał pojęcie o prawdziwych problemach.
A przedewszystkim w śród księży nie szerzyłyby się spaczone zachowania seksualne.Co do czystości to już bardziej skomplikowane.Uważam,że to sprawa indywidualna
i nikogo nie należy za nic krytykować i prześladować.Każdy powinien postępować według własnego sumienia.Czy zostanę skreślona przez Boga,bo spałam z osobą która darzy mnie szczerym szacunkiem i miłością?
To śmieszne.Czy mam nie rozwieść się,kiedy mój mąż notorycznie bije mnie i moje dzieci,bo tak nakazuje kościół?Absurd.Czy pójdę do piekła,bo opuściłam mszę niedzielną?A była to moja jedyna okazja,aby wypocząć i spędzić czas z rodziną,
byłam chora,albo po prostu nie miałam ochoty?
Najważniejsze jest to,żeby z tej całej nauki wyciągać trafne wnioski i dopasowywać do własnego życia.W innym wypadku,albo znienawidzisz wiarę,albo popadniesz
w chory fanatyzm.Wydaje mi się,że ja właśnie znalazłam taki złoty środek.
Denerwuje mnie,że kościół zdeptał całą prawdę o ewangeliach gnostycznych.Przecież św.Maria Magdalena, lub inne postacie nie wyssało sobie tego z palca.Z tych właśnie ewangelii mogłoby wynikać,że właśnie ta wymieniona święta była
w bliskich kontaktach z Jezusem.Bądźmy szczerzy ta opcja byłaby bardziej wiarygodniejsza i nikomu by nie przeszkadzała.Kościół boi się prawdy i to widać we wszystkich jego poczynaniach.
Właśnie dlatego nie powinni mieć żadnych pretensji do ludzi,którzy odchodzą od kościoła.A wystarczyłoby trochę prawdy,zrozumienia bliźnich i dopasowania nauk
dla współczesnego człowieka,który już nie jest ciemną masą,której można wcisnąć każdy kit i uwierzy.Według mnie z kościołem było wszystko w porządku do średniowiecza.Później już tylko było gorzej.

Ludzie wyśmiewają świadków jehowych, niektórzy uważają ich za sektę.Ale to właśnie oni żyją w sposób jaki nauczał Jezus.Są skromni i nie wstydzą się swojej wiary.
Faktycznie nachodzenie przez nich naszych domów jest uciążliwe,ale to jest ich sposób na głoszenie prawdy, nie można ich za to tępić.


Największym błędem jest brak wiary w szatana.Ale to już jest temat na inną notke.


Tak dla jasności nie jestem fanatyczką.Ostatnia spowiedź  Wielkanoc, a wcześniej na Boże Narodzenie,  już w tym dniu nie powinnam przyjmować komunii.
A w kościele byłam 3 tygodnie temu i nie byłam w stanie tam wysiedzieć.

A Ty co myślisz o religii?